Stratejik açıdan, askeri birliklerin "motorize" edilmesinin bir çok faydası vardır.
Motorize edilmiş bir ordu, "harekât" kapasitesi yüksek bir saldırı gücü demektir.
Hareketliliği yüksek bir saldırı gücü, inisiyatifi elinde tutar, yani düşmana nazaran daha avantajlı bir durumdadır.
İyi bir istihbarat sonucu elde edilen bilgiler doğrultusunda, düşmanın zayıf noktasından, ani ve güçlü bir saldırı ile cepheyi yaran, hareketli bir ordu, sayıca az bile olsa, içinde olduğu muharebeyi kazanabilir. (Hatta, düşmanın askeri, ekonomik ve psikolojik kapasitesine, savaşın sonunu getirebilecek düzeyde bir darbe vurabilir.)
Şunu da unutmamak gerekir ki, bu "hareketlilik" sadece saldırı değil, savunma amaçlı da kullanılır. Kendi cephe gerisinde, "stratejik bir yedek" olarak tuttuğu, motorize birlikler, savunmanın zorlandığı, hatta yarıldığı bölgelerde hızla ve savaş gücü yüksek bir biçimde devreye girip, düşman saldırısını durdurabilir.
Hareket (Stratejik bazda, "harekât") üstünlüğüne sahip olan taraf, savunmada ki düşmanına beklenmedik bir yer ve zamanda saldırarak, onun kurduğu tüm plan ve mevzileri geçersiz hale getirebilir. Yeniden organize olmakla uğraşan düşman birlikleri, bu sefer, yüksek bir harekât kapasitesine sahip saldırı gücü tarafından, hiç beklemedikleri bir anda, savunma için daha tam hazırlanmamışken, (diğer bir deyimle, "açıkta yakalanarak" ya da "off guard" / gardı düşmüşken) uğrayacakları ikinci bir saldırı ile panik ve/veya bozguna uğrayabilirler. (1940 Batı seferi, buna güzel bir örnektir.)
Aslında, avantajları konusunda fazla kalem oynatmaya gerek yok. Bu konuda askeri tarihe bir göz atmak yeter. En bilinen örneği de, 2. Dünya Savaşı'nın ilk yıllarında, Nazi Almanya'sı ordusunun gerçekleştirdiği "Blitzkrieg" operasyonlarının temelinde yatan motorize, mekanize ve zırhlı tümenlerin başarılarıdır.
Motorize edilmiş bir ordu, "harekât" kapasitesi yüksek bir saldırı gücü demektir.
Hareketliliği yüksek bir saldırı gücü, inisiyatifi elinde tutar, yani düşmana nazaran daha avantajlı bir durumdadır.
İyi bir istihbarat sonucu elde edilen bilgiler doğrultusunda, düşmanın zayıf noktasından, ani ve güçlü bir saldırı ile cepheyi yaran, hareketli bir ordu, sayıca az bile olsa, içinde olduğu muharebeyi kazanabilir. (Hatta, düşmanın askeri, ekonomik ve psikolojik kapasitesine, savaşın sonunu getirebilecek düzeyde bir darbe vurabilir.)
Şunu da unutmamak gerekir ki, bu "hareketlilik" sadece saldırı değil, savunma amaçlı da kullanılır. Kendi cephe gerisinde, "stratejik bir yedek" olarak tuttuğu, motorize birlikler, savunmanın zorlandığı, hatta yarıldığı bölgelerde hızla ve savaş gücü yüksek bir biçimde devreye girip, düşman saldırısını durdurabilir.
Hareket (Stratejik bazda, "harekât") üstünlüğüne sahip olan taraf, savunmada ki düşmanına beklenmedik bir yer ve zamanda saldırarak, onun kurduğu tüm plan ve mevzileri geçersiz hale getirebilir. Yeniden organize olmakla uğraşan düşman birlikleri, bu sefer, yüksek bir harekât kapasitesine sahip saldırı gücü tarafından, hiç beklemedikleri bir anda, savunma için daha tam hazırlanmamışken, (diğer bir deyimle, "açıkta yakalanarak" ya da "off guard" / gardı düşmüşken) uğrayacakları ikinci bir saldırı ile panik ve/veya bozguna uğrayabilirler. (1940 Batı seferi, buna güzel bir örnektir.)
Aslında, avantajları konusunda fazla kalem oynatmaya gerek yok. Bu konuda askeri tarihe bir göz atmak yeter. En bilinen örneği de, 2. Dünya Savaşı'nın ilk yıllarında, Nazi Almanya'sı ordusunun gerçekleştirdiği "Blitzkrieg" operasyonlarının temelinde yatan motorize, mekanize ve zırhlı tümenlerin başarılarıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder